Menu

Jaren 1993-2003

Lustrumoverpeinzingen (1998)

Door Jack Heer

Jack Heer

25 Jaar geleden was het 1998 en bestond RC ’t Gooi 65 jaar. Het 13e lustrum werd gevierd en er werden festiviteiten bedacht en georganiseerd. Net als in 2023. Maar er is een belangrijk verschil. In 1998 was er geen geld beschikbaar en in 2023 heeft de Club van 100 een mooi bedrag bij elkaar gespaard. Zo hebben we in elk geval een financiële bodem om een mooi feestje op te bouwen. Zijn er nog meer verschillen en overeenkomsten tussen toen en nu? Lees het in het verhaal “Lustrumoverpeinzingen”, dat Jack Heer schreef in De Scrum van december 1998.

Tientallen keer is ons de vraag gesteld “hoe doen jullie dat nou, zo’n geweldig lustrumgebeuren organiseren, waar halen jullie de ideeën vandaan, het was fantastisch”. Om op deze vragen nu een antwoord te geven, zal ik (als schrijfvoerder) een overzicht geven hoe het één en ander tot stand is gekomen.

Om te beginnen werden we, Frans (Frakking – red.), John (Pel – red.) en ondergetekende, zo begin februari uitgenodigd door H.G. (Hans Grader – red.) voor een oriënterend gesprek over de haalbaarheid en de invulling van de organisatie van zo’n spektakel. Natuurlijk was er een “overvloed” aan tijd, zo’n 2 ½ maand, om alles te organiseren en te regelen. Dus de planning was “perfect”. Ook het financiële deel was subliem geregeld en gaf ons de ultieme gelegenheid om zo professioneel mogelijk te werk te gaan. Er was geen geld!!!!

Gooi-team dat tegen Hilversum speelde bij het 65-jarig bestaan van RC ’t Gooi op 21 april 1998. Staand: Lex van ’t Hull, ?, ?, Cor van Es, Rob Pel, Charlie Dekker, Richard van Dalen, ?, Victor Smaal, ?, ?, Richard Majoor, Wim van Eijck, geknield: Hans Grader, ?, ?, Mark Dekker, Hans Hentzepeter, ?, Marc van Eyck, Jerker Grader, René van Latum, Fred van Verseveld.

Na diverse bijeenkomsten in de maand februari hadden we ons team bij elkaar en gingen we aan de slag. De belangrijkste vragen waren: waar, wat, wie, hoe en wanneer. Op de vraag wanneer werden agenda’s, rugbyspeeldagen en planningen bestudeerd en uiteindelijk kwam naar voren om de receptie op 19 april te houden met aansluitend een heuse derby tegen Hilversum. Tevens werd vastgesteld, dat een receptie wat karig zou zijn voor ons 65-jarig lustrum. Er werden weer agenda’s getrokken om de tweede feestdag te plannen en dat werd dan die ene mooie zonnige dag van deze zomer, zaterdag 6 juni.

Zoeken op een stoffige zolder…

Zo, de data waren bekend, nu het invullen ervan. 6 Juni gaf ons gelukkig wat armslag, zodat we ons geheel op de receptie konden storten. Als een rode draad door de organisatie liep daar het maken van de krant, welke geheel in handen kwam te liggen van Philip Scheltema en Danny van Laar. Philip zou interviews maken met diverse oud-leden, leden en allerlei andere lieden die iets leuks hadden te vertellen over de historie van onze roemrijke club. Avonden hing hij aan de telefoon en vroeg de mensen honderduit naar hun belevingen over de vereniging. Samen met Danny en de rest van de commissie zaten we uren op een uiterst stoffige zolder foto’s te zoeken, oude Scrums door te bladeren om oude actuele zaken in de krant te kunnen vermelden. De meeste van ons hebben nog steeds regelmatig aanvallen van hooikoorts overgehouden aan deze stoffige, ranzige activiteit.

Half bijgewerkte ledenlijsten…

Daarnaast moesten de leden, oud-leden, donateurs enz. worden uitgenodigd. Half bijgewerkte ledenlijsten werden uit computers getoverd. Avonden zaten we bij elkaar om adressen te verzamelen die er niet op stonden en deze te verwerken in de lijsten. Ondanks al deze moeite klopten de lijsten nog niet voor 100%, maar we waren er zeker van dat we een dekkingsgraad hadden bereikt van 98%. De uitnodigingen gingen uiteindelijk op tijd de deur uit.

Erik Luteyn op de receptie met drie (oud) voorzitters: Hans Grader, Dolf Ubaghs en Joop van den Bovenkamp

Ondertussen ging de organisatie van de receptie verder en kwamen we bij verschillende probleemgebieden, zoals: stel het regent, hoeveel mensen zouden er komen, wat moeten ze eten en drinken. Het gaat te ver hierover een verslag te doen hoe we uiteindelijk gekomen zijn tot wat jullie die dag voorgeschoteld hebben gekregen. Maar het was passen en meten. De receptie met wedstrijd en fotogalerie bleek een overdonderend succes. Philip en Danny waren flink aan het stressen om de krant op tijd klaar te krijgen.

Wandelen achter de muziek aan in de vesting

Na de receptie moesten we volledig onze aandacht schenken aan de 2e grote dag. Ideeën waren er genoeg. Alcohol hielp daar flink aan mee. Zelfs luchtballonnen kwamen eraan te pas, die voortgesleept zouden worden met paard en wagen. Uiteindelijk werd het plan geboren om ons oude clubhuis de Utrechtse Poort een bezoek te brengen en om daar vandaan een wandeling door de vesting en de wallen te maken. Nostalgische gedachten speelden daarbij een belangrijke rol. Honderden keren nl. hebben de meeste van ons vroeger de wallen afgerend om de conditie op een nog beter peil te brengen. Voor de ouderen en diegenen die vroeger te veel hardgelopen hebben over de wallen stond een tweespan klaar. Daarvoor liep een fanfare orkest, “De Doorzakkers met veel muzikaal geweld door de vesting, waarbij honderden bewoners ons nazwaaiden en toeriepen alsof we de bevrijders waren. Deze dag was waarschijnlijk de warmste dag van 1998 en iedereen liep te puffen en te zweten in hun blazertje en nette goed. Het leuke was, dat jong en oud door elkaar heen liep en iedereen gezellig aan het kletsen was over vroeger en zo.

Cadeau burgemeester Naarden bij 65-jarig bestaan, 6 juni 1998

Natuurlijk hadden wij van de lustrumcommissie ervoor gezorgd dat er de nodige drank te verkrijgen was welke uitgeschonken werd uit onze rijdende mobiele tap. Wat zijn nu 2 vaten bier, liters fris en vele flessen wijn voor zo’n groep mensen? Alles was in no-time leeg. Teruggekomen bij het clubhuis was het wachten geblazen op de burgemeester die de foto van ons oude clubhuis zou overhandigen aan Hans Grader als herdenking aan onze tijd die we daar altijd met veel plezier hebben doorgebracht. De kranten werden uitgedeeld en iedereen was vol lof. Philip en Danny zaten stil in een hoekje uit te blazen van hun bijna onmenselijke inspanning.

Toen begon het te regenen en te regenen en te regenen. De barbecues gingen aan en iedereen genoot van het heerlijke vlees en de copieuze salades die waren gemaakt door de meisjes. Drank vloeide flink door de vele kelen. De ballonopstijging ging vanwege het weer niet door, daarvoor in de plaats kregen we levende muziek die een heel uur duurde totdat onze mannenbroeders wilden rugbyen. Dit laatste was geheel spontaan en was als enige niet door ons georganiseerd. Het viel op dat ze erg veel plezier hadden in de regen en het gladde, modderige veld. Het viel ook op, dat de kledij van de heren redelijk summier was. En nog meer viel het op dat sommige onderbroeken en boxershorts na verloop van tijd veranderden in uiterst spannende strings en zelfs die verdwenen aan het eind van de match. Wie er gewonnen heeft weet ik niet meer, maar het was grote jolijt.

Wat er daarna gebeurde weet ik niet meer zo goed, maar volgens zeggen heb ik het naar m’n zin gehad. Het lustrumfeest was ten einde. Namens Danny van Laar, Philip Scheltema, John Pel, Frans Frakking en Charlie Dekker willen wij iedereen die spontaan heeft meegeholpen gedurende deze twee dagen om het tot een succes te maken, hartelijk dankzeggen voor hun hulp.

Jack Heer

P.S. Het is me tijdens beide dagen opgevallen dat veel oud-leden het zo vreselijk gezellig hebben gevonden elkaar weer te zien en vele malen hoorde je kreten “was het maar een paar keer per jaar lustrum” of “we zien mekaar veel te weinig”. Misschien een idee voor het bestuur om alle oud-leden, donateurs enz., die geïnteresseerd zijn natuurlijk, wekelijks het scrumbulletin toe te sturen, zodat ze weten welke wedstrijden er ’s zondags worden gespeeld en ze dan naar hun club kunnen komen en gezellig de wedstrijd met ’n pilsje kunnen bekijken en hun maatjes van toen kunnen ontmoeten. Dit toesturen hoeft natuurlijk niet gratis. Denk ook eens aan de extra bar-inkomsten, want ze lusten ze heus nog wel. Het lijkt mij leuk om ’s zondags al die oude bekenden regelmatig te zien.

Meer lezen over Gooise lustra? Ga naar:

Eerste lustrum (1938)

Bal masqué (1948)

Lustrumfeest in de Promerskazerne (1968)

De trein die nooit vertrok (1978)

Comments are closed.