Veertig jaar geleden, in 1978, bestond RC ’t Gooi 45 jaar. En dat zou spectaculair gevierd gaan worden. Met een feest, zoals er nog nooit een was geweest. RC ’t Gooi-voorzitter Pieter Luteyn (inderdaad, de vader van… ) had het in z’n voorwoord in De Scrum over “het lustrumfeest, dat het Gooi de Nederlandse rugbyverenigingen aanbiedt” en “met ca. 1.000 rugbyers in een swingende trein”. De ambitie was dus groot en de verwachtingen waren hooggespannen. Het verhaal over de trein die nooit vertrok.
Voorzitter Pieter Luteyn
Ik herinner mij nog de opwinding van Hans Grader, toen hij me vertelde wat de plannen waren. Op zaterdag 27 mei om 12.05 uur zou er een trein door Nederland gaan rijden. Die zou op diverse stations stoppen, om daar drommen rugbyers in te laden, die samen naar een onbekende bestemming ergens in Brabant (Zevenbergen) zouden reizen. Vanaf ongeveer 15.00 uur zou daar in een grote tent een daverend feest gegeven worden. Daarbij zou het de deelnemers aan niets ontbreken.
Op de stations en in de trein zou het al beginnen, met feestelijke live-muziek en goed gevulde bars. ’s Avonds, na afloop, zouden de feestgangers weer met de trein teruggebracht worden naar hun vertrekstation.
De feestcommissie, getekend door Jenny Akkermans.
Het plan was bedacht door de lustrum-feestcommissie. Daarin zaten behalve Hans Grader ook Jack Heer, Peter Jacobs, Paul Wurster, Hans Plat en Peter Akkermans. Toen ze 40 jaar later gevraagd werd naar hun herinneringen aan dit mooie feest bleef het opvallend stil. Een typisch gevalletje van verdringing. Want het feest ging niet door en de feesttrein vertrok nooit. De NS – toch niet de meest flexibele organisatie van Nederland – wilde best bewijzen dat ze écht wel soepel een speciale feesttrein tussen het normale treinverkeer kon laten rijden. Maar om het feest financieel mogelijk te maken moest er wel een bepaald minimum aantal deelnemende feestgangers zijn. Wat dat minimum was weet ik niet meer precies, maar mij staat vaag iets bij van 700 deelnemers.
Het vereiste minimumaantal werd in elk geval op geen stukken na gehaald. Het feest ging dus niet door. Dat was even slikken voor de feestcommissie, maar niet te lang, want het lustrum moest tenslotte wél gevierd worden. En dat lukte ook nog en zelfs op de beoogde 27ste mei. Er gingen uitnodigingsbrieven de deur uit voor een feest in uitspanning Oud Valkeveen. “Zowel in de speciale lustrumtent als in de buitenlucht zijn er weer de nodige lustrumattracties, waarvan wij de zeer spectaculaire loterij van harte bij u kunnen aanbevelen, met prijzen als een retourtje naar Los Angeles voor twee personen en een zevendaagse vliegvakantie (incl. app.) naar Algarve in Portugal”. “Opzwepende jazz-orkesten, culinaire bijzonderheden en enige uiterst bijzondere attracties” werden in het vooruitzicht gesteld. De prijs van f 16,50 was inclusief 3 gratis consumpties. Het was vast niet toevallig, dat dit dezelfde prijs was als voor het feest met de trein die nooit vertrok…
En dat was een formule die wél werkte. Het feest met de trein stond vermoedelijk te ver weg bij de verwachtingen van de feestgangers over hoe een feest eruit moest zien. En misschien was het lustrum van RC ’t Gooi voor de andere rugbyverenigingen in het land toch een iets minder groot feest dan we dachten. Het feest met de trein die nooit vertrok is in elk geval veruit het mooiste feest dat we nooit hebben gevierd…
Meer lezen over RC ’t Gooi feesten? Ga naar: